 |
Pytony zielone zamieszkują lasy deszczowe Nowej
Gwinei, otaczające wyspy będące częścią Indonezji oraz północną
Australię. Ich populacja rozwinęła się na niewielkiej części globu,
przez co zwierzęta te wymagają specyficznych warunków, które zapewnia im
klimat tamtejszego regionu. W Indonezji panuje klimat charakterystyczny
dla stref równikowych (bardzo wilgotny). Centralna część Kalimantanu i
Małych Wysp Sundajskich ma klimat podrównikowy. Można wyróżnić dwie pory
roku: suchą i deszczową. Od kwietnia do października panuje okres ciepły
i suchy. Od listopada do marca na terenie Indonezji wieje północny
monsun znad Chin i Pacyfiku, a od maja do września monsun południowy
znad Australii i Oceanu Indyjskiego. Cały kraj wyróżnia się wysokimi
temperaturami, chłodniej jest w górach Indonezji. Pytony zielone
zamieszkują głównie obszary lasów tropikalnych oraz ich obrzeża, rzadko
spotyka się je na obszarach bagien i lasów nizinnych. |
| Tereny te charakteryzują się dużym zacienieniem, a
jedynie w wyższych partiach Papui na wysokościach sięgających do 2000 m
można je spotkać w lasach nasłonecznionych i jest to prawdopodobnie
związane z koniecznością wygrzania się po chłodnych nocach oraz większą
liczbą potencjalnych ofiar występujących na tym terenie. Średnia
temperatura powietrza wynosi 25–28 °C na nizinach, 19 °C w górach oraz
21–23 °C na wyżynach. W najcieplejszym okresie, czyli maju temperatura
wynosi ponad 31 °C, w najchłodniejszym, czyli lutym może dochodzić nawet
do 30 °C. Inaczej jest w przypadku opadów deszczu, w lutym jest ich
najwięcej, z kolei w okresie letnim najmniej. Wilgotność powietrza
utrzymuje się w okolicach 80%. Większość obszarów praktycznie nie ma
pory suchej, a opady ulegają niewielkiemu ograniczeniu. Częste są
gwałtowne wieczorne burze. Pyton zielony jest gatunkiem nadrzewnym i
większą część dnia spędza w wysokich zacienionych partiach drzew
zwinięty na gałęzi z głową ułożoną między splotami swojego ciała. Na
obszarach górskich, gdzie notowane są niższe temperatury, można spotkać
je wygrzewające się na słońcu. Zazwyczaj przebywają na wysokości od 3 do
4 m, można jednak spotkać je na wysokości do 18 m, a czasem także na
ziemi[3]. |
 |